In het bericht, 1700 hennepplanten in zijn loods, maar OM vraagt toch om vrijspraak; het bijzondere verhaal van Oldenzaler Maurice L. [Bron: Tubantia], vraagt het OM vrijspraak voor een huurder die een loods vol hennepplanten had staan omdat niet vast was komen te staan dat hij ervan afwist wat een zekere Boris in de loods deed. Ook stond er dat de verhuurder door tussenkomst van de rechter haar schade vergoed had gekregen.
Dit is het verhaal: Stichting Bestrijding Woonfraude en Hennepteelt [SBWH] heeft alle procedures gevoerd tegen de huurder en uiteindelijk heeft de familie de schade betaald. In het woonhuis waar deze huurder gewoon woonde, was de meterkast half ontmanteld om stroom te kunnen leveren aan de loods.
In gesprekken met de huurder gaf hij toe dat hij de loods had onderverhuurd en wist wat er gaande was maar alleen erg bang was voor ‘die jongens’ .
Wat is zo onthutsend: de Officier van Justitie vindt het geweldig dat de huurder afgekickt is van zijn drugsverslaving (inmiddels de tweede keer) en vindt dat de schadeclaim van € 168.000 niet betaald hoeft te worden. Het gevolg is dat de Nederlandse samenleving dit bedrag gaat betalen in de aan de consumenten berekende stroomprijs. En zo gaat dit al jaren. Iedere consument betaalt in de jaarrekening mee aan de diefstal van stroom als gevolg van hennepteelt.
Dit verzoek tot vrijspraak geeft criminelen de vrijbrief om gewoon door te gaan met hun activiteiten want er volgt nauwelijks straf. En dat terwijl de verhuurders blijven zitten met grote schades aan hun verhuurd vastgoed. De verzekering dekt deze schade niet en bij de overheid hoeven ze al helemaal niet aan te kloppen.
Als verhuurder kan je je niet voegen als slachtoffer in het strafproces (als er al een proces volgt) Door het huurcontract met de huurder wordt de schade verwezen naar de civiele rechtspraak (de kantonrechter) Als je je huurder niet herhaaldelijk in de gelegenheid hebt gesteld om de schade zelf te herstellen of de huurder die je bezit dus heeft vernield niet met alle egards behandeld, oordeelt de rechter dat de rechten van de huurder zijn geschonden en wijst de claim af.
Bij SBWH zijn gevallen bekend waar de verhuurder in een juridisch niemandsland is beland waar geen enkel recht geldt. Geen strafrecht en geen civiel recht. Bestuursrechtelijk wordt deze verhuurder nog een keertje gepakt omdat de onderwereld ‘gefaciliteerd is’ door de woning / bedrijfsruimte te verhuren aan, naar wat achteraf blijkt te zijn, een hennepteler.
De enige manier om dit te voorkomen is een gedegen onderzoek aan wie je verhuurd maar daar steekt de overheid ook een stokje voor. De privacywetgeving maakt een gedegen onderzoek onmogelijk omdat het uitwisselen van informatie onmogelijk wordt gemaakt. De beste garantie voor een verhuurder is het verhuren via een makelaar/verhuurbemiddelaar die aangesloten is bij brancheorganisaties. Deze zijn getraind om valse papieren te herkennen en kunnen terugvallen op expertise van recherchebureaus. Zie ook Educatie op de site!
Verhuur daarom veilig middels brancheorganisaties. Zo voorkom je allerlei vormen van woonfraude! Meer informatie en melden van verdachte situaties kan middels Stichting Bestrijding Woonfraude en Hennepteelt [SBWH ]
Alex Vooren, Stichting Bestrijding Woonfraude en Hennepteelt [SBWH]